من کارمممم
میگن برای سال های گذشته سوگواری نکنین
با اینکه همیشه سعی کردم آدم فعالی باشم و از وقتم استفاده کنم؛ اما بازم حس می کنم دوران لیسانس می تونستم خیلی عملکرد بهتری داشته باشم.
گاهی حس می کنم دوران لیسانسم دوره ای بوده که 80 درصد زندگیم سوخت شده. به جز موارد استثنایی که اتفاقات خوبی محسوب می شدن، بقیه ش همه ش درجا زدن و ندانم کاری بوده.
خلاصه من الان اینجام
با همین سطح استعداد و هوش و توانایی.
شاید نشه استعداد رو زیاد کرد، اما خوشبختانه چیزی به اسم تلاش وجود داره که قابلیت ارتقا داره.
پس بیشتر تلاش می کنم.
+من کارم... بازو و نیرو دارم... هر چیزی رو می سازم... از تنبلی بیزارم... از تنبلی بیزارم
نوستالوژی کودکی!
اسم من ، اندیشه
به کار می گم همیشه
بی کار و بی اندیشه
چیزی درست نمیشه
ما کار و اندیشه
با هم هستیم همیشه
میدونیم تنهایی
چیزی درست نمیشه
(یادش بخیر) دوستش میداشتم.
اون موقع من راهنمایی بودم. شما باید خیلی کوچکتر می بودی.
:)))))